14 Şubat Sevgililer Günü gelirken, birçok promosyon etkinliği çıkacak karşımıza. Birçok yer farklı etkinlikler düzenleyecek. Siz ise belki de sevgililer günü gelirken, sevginizi sorgulayacaksınız ister istemez, çünkü bazı medya organlarında, tanınmış isimlerin, sevgiliye sözleri, sevgiliye yazılan şiirler, sevgiliye mektupları, sevgiliye alınan hediyeleri çıkacak. Hatta birçok gazete, o gün ya da o güne yakın tarihlerde ünlü sevgilileri anlatacak. Tutkulu, efsaneleşmiş aşkları. Belki de bizlerin günümüzdeki ilişkilerine benzemeyen aşklarını.
Biz de, bizim aşklarımıza benzesin, benzemesin tarihin bazı ünlü aşklarını anacağız. Ama popüler olmalarından ziyade, yaşadıkları içsel yolculuk anlamında. Yani olaya biraz daha farklı yerden bakacağız.
Belki burada biraz da aşkın ne olduğunu irdelemek gerekiyor ama çok uzun bir konu olduğu için onu bir başka yazıya bırakarak, yaşanan o tutkulu aşklardan biri olan dünyanın ilk kadın heykeltıraşı olan Camilie Claudel ile Rodin arasındaki aşktır. Sevgili olmanın ötesinde başka bir iletişimdir. Kadın heykeltıraşı, yaşamının sonuna kadar akıl hastanesine götüren ama çağının en iyi heykeltıraşlarından biri olan Rodin’e de en iyi eserlerini yaptıracak bir dönemdir yaşanan aşk. Nitekim bütün sanat tarihçileri Rodin açısından en verimli dönemin, Camillie ile yaşadığı aşk süreci olduğu konusunda hem fikirdir. Yani aşk üreticidir, aşk yaratıcıdır demek, buradaki sevgililer noktasından bakıldığında, gayet doğrudur. Aşkları, sevgililerin sanatsal yönünü beslemiş ve o ölümsüz eserleri bu dönemde çıkmıştır.
Bizden bir örnek vermek gerekirse, günümüz gençliği çok fazla bilmese de, Azra Erhat ile Halikarnas Balıkçısı olarak bilinen Cevat Şakir arasında yaşanan o olağanüstü aşktır. Her ikisi de döneminin önemli edebiyatçılarıdır.Nitekim bu aşktan da geriye, sevgiliye mektuplar kalmış ve bunlar piyasaya çıktığında, hem bir dönemi göstermesi açısından, hem de edebi açıdan bakıldığında muazzam bir kaynaktır. Adeta sevgili olmanın kitabı gibidir.
Dünya edebiyatından buna benzer bir örnek ise, Franz Kafka ve Milena arasında karşımıza çıkar. Hala, her dönem satan, klasik olan bu mektuplar sevgililerin birbirine bağlılığını, tutkusunu, romantizmini, sahiciliği ortaya koyar. Aşkı, sevdayı, bu mektuplarda iliklerinize kadar hissedersiniz.
Es kaza aykırı duruşuyla, artık bir efsaneye dönüşen, üzerine dönem dönem filmlerim yapılmasıyla her neslin tanıdığı Frida Kahlo ile eşi Diego arasındaki, çalkantılı bir aşktan geriye hepimize tercüman olan şu dizeler kalmış ama aşk sonsuza kadar sürmüştür.
Biz sözü, Frida’ya bırakalım. Her ne kadar Frida bunları demiş bile olsa çok sevmiştir. Nitekim ölürken yanında olan kişi Diego’dur. Aşk bitmemiştir ve bazen vazgeçmek, sevgili olmadığın anlamına gelmez. Şairin deyimiyle ayrılık da sevgiye dairdir ve ayrılanlar hala sevgilidir aslında. Hiç ayrılmamanız dileğiyle.
“Senden niye vazgeçtim Diego!
Kötü günümde yanımda olmadığın zaman vazgeçtim.
Canın sıkıldığında benimle paylaşmadığını, kırılacak veya tedirgin olacak olsam bile düşüncelerini açıkça söylemediğini anladığım zaman vazgeçtim.
Bana yalan söylediğini anladığım zaman vazgeçtim.
Gözlerime baktığında kalbinle bakmadığını ve bana hala söylemediğin şeyler olduğunu hissettiğimde vazgeçtim.
Her sabah benimle uyanmak istemediğini, geleceğimizin hiçbir yere gitmediğini anladığım zaman vazgeçtim.
Düşüncelerime ve değerlerime değer vermediğin için vazgeçtim.
Ağrılarımı dindirecek sıcak sevgiyi bana vermediğinde vazgeçtim.
Sadece kendi mutluluğunu ve geleceğini düşünerek beni hiçe saydığın için vazgeçtim.
Tablolarımda artık kendimi mutlu çizemediğim ve tek neden “sen” olduğun için vazgeçtim.
Bencil olduğun için vazgeçtim.
Bunlardan sadece bir tanesi senden vazgeçmem için yeterli değildi, çünkü sevgim yüceydi.
Ama hepsini düşündüğümde senin benden çoktan vazgeçtiğini anladım.
Bu yüzden ben de senden vazgeçtim.
Frida Kahlo”
