seni seviyorum

Ön kapak: ...
Erdal
Yasemin
Mutluluk
Sayfa 2: Orta okul ikinci sınıfın son günüydü, kızlarla toplanıp okulu kırma kararı almıştık.hazırlandım tabi sivil kıyafetlerle,okula geldiğimde bütün arkadaşlarımın üniformalarıyla okula girişlerini seyretmek durumunda kaldım, ekilmiştim.. yolun diğer tarafında onu gördüm ben gibi oda ekilmişti. bir arkadaşım vardı planımıza dahil değildi ve üniformalıydı ama beni yanlız bırakmadı da. onuda çağırdı beraber gezelim diye ve okulun yanından uzaklaştık. güzel bir tepeye götürdü bizi bütün bir yıl boyunca sinir olduğum tek laf konuşmadığım o kişi hiçte benim düşündüğüm gibi biri değilmiş içim bir tuhaf olmuştu. tarifsiz bir heyecan, mide bulantısı ve çarpıntı..
Gün bittiğinde o akşam boyunca hep aynı ruh hali içindeydim.ve üç ay yaz tatiline girmiştik. üç ay öyle böyle diyene kadar geçti.. Okullar açılmıştı bizim sohbetimiz iyice artmış arkadaşlarımızı birbirimize tanıtmıştık, hep beraberdik ama kanka gibi yani arkadaştık.Okuldan beraber kaçıyor,tenefüslere beraber çıkıyorduk..Gören arkadaşlarımız sevgilimisiniz bizimi kandırıyosunuz diyorlardı. Hayır değildik söze dökülmüş hiçbirşey yoktu ortada ama öyleydik sadece biz bilmiyorduk,herkes biliyordu.
Sayfa 3: Dönemin sonlarına doğru ben artık duygu taşmalarımı şiirlere dökmeye başlamıştım, akrostij bir şiir yazdım ikimizin isimlerinden oluşan, arkadaşlarımızın birinin bu şiiri görmesiyle hayatımın utancını yaşadım. Çok utanmıştım ona söyliyeceklerdi ve ben rezil olucaktım... ders zilinden sonraki tenefüste yanıma geldi kıpkırmızı olduğumu hissediyordum ne diyecekti ne denilebilinirdi hiçbir fikrim yoktu. Kendisininde bana karşı hisleri olduğunu öğrendiğimde bile utancım geçmemişti ama asla bana açılamayacağınıda o an anladım.Yani şiirimin ortaya çıkması tamamen kaderin bizi bir araya getirme çabasıydı...Benim yaş günüm gelip çatmıştı yağmurlu bir gündü ama ona söylemedim ve hatırlayacağını düşünmedim okula geldiğimde kırtasiyenin orda karşıladı.. beni birz dolaşalım dedi yağmurun altında dondurma yiyerek dolandık,birazdan geri döndüğümüzde pastaneye uğrayalım dedi içeri girdik ve herkes iyiki doğdunn diye bağırmaya başladı kocaman bir pasta ortada inanamadımbütün arkadaşlarımı toplamış kutlama yaptık benim yüzümden fırçalar yedi müdürden ama hiç pişman değildi, öğretmenlerin bile diline düştük pasta ikram ettik onlarada hayatımdaki en güzel doğum günüydü çook güzeldi..

Sayfa 4: Çok mutluyduk benim ilk aşkımdı bende onun herkes bize imrenerek bakıyordu birbirimizi ne çok sevdiğimiz etrafımızdaki herkese yansıyordu.Derken orta okulu bitirdik, çok güzel bir yıl sonu partisi yapıldı gemi gezisiydi.. tabiki beraber gittik ilk dansımızı o gezide yaptık heyecandan ölecek gibiydim sonra dansımızda çalan şarkı bizim şarkımız oldu ''üzülme üzülme unutmam ayrılık var diye üzülme üzülme aşığım seviyorum bende''sanki şarkı o an bizim için çalınmıştı çok duygulu bir andı..Ne olucaktı lise yıllarında da beraber olabilecekmiydik yoksa bu ayrılık herşeyin bitişimiydi,bunu düşünüyordum, içimi hüzün kaplamıştı gün bitti ve vedalaştık.
yaz tatili bitmek bilmedi,biz bu süre içerisinde kaçamak telefon konuşmalarından başka hiç bir şekilde görüşemedik, okullar açıldı ve o okula yazılamadı ilk gün geldi bu arada babamın geçirdiği rahatsızlıkla ben allak bullak olmuştum. konuştuk başıma gelenleri anlattım üzüldü tabi ama bir farklılık vardı sanki herşey değişmiş gibiydi. Belkide bana öyle gelmişti öyle üzgündüm ki görüşmek istemediğimi söyledim çok ısrar etti ne oldu ne yaptım diye bişey yoktu söylenecek bitti dedim..
o sene sınıfta kaldım zaten felaket bir yıldı ama onun gölgesini hep hissediyordum sürekli etrafımdaydı, kalbim ağzımda gittim geldim hep okula...
Sayfa 5: Sevgililer günüydü ortak arkadaşımız olan bir arkadaşım geldi yanıma durakta otobüz bekliyordum biraz konuştuktan sonra bir gül uzattı bana bu ondan dedi seni hiç unutmadı,bende dedim ve gitti bir süre sonra arabasını gördüm gittim yanına arabaya bin dedi bindim ve yola koyulduk ben bırakayım eve dedi ve yeniden başladık her gün geliyordu okul girişine çıkışına sınıfımın karşısına derste bile camdan görüşüyorduk..
İnişlerle çıkışlarla sürdürdük aşkımızı artık üçüncü sınıftaydım ve staja başlamıştım biryandanda bir bankada staj görüyordum ve artık görüşmemiz daha kolaydı.Cep telefonu alabilmiştim kendime artık daha kolaydı herşey, Ama daha büyük bir mesele vardı önümüzde oda askerlikti benden iki yaş büyüktü aynı sınıfa kalması sayesinde düşmüştük askere gitmeden tanışmak istedi ailemle bir söz taksak da benim içim rahat etse dedi..Tabiki çok isterdim ama bunu anneme söylemek cesaret isteyen bir konuydu. Nihayetinde annemle konuştum ve hayır cevabını aldım bitirsin gelsin askerliğini dedi.
Tabi büyük bir hayal kırıklığıyla bende ona söyledim. Kaderimize boyun eğmeliyiz dedim ben seni bekleyeceğimi biliyorum sende bundan emin ol bir yüzükle olacak şey değil ben söz veriyorum dedim böylece anlaştık..
Sayfa 6: Ama annem bir kere öğrendi beni sıkıştırmaya başladı,nerde kaldın geciktin onunlaydın derken huzur diye birşey kalmadı hayatımda annem fazlasıyla tutucu bir insandı ben öyle arkadaşına, gezmeye tozmaya gidemezdim zaten birde sevdiğim biri olduğunu öğrenince hepten yaşama alanımı tüketti hergün kavga eder olduk ve en sonunda beni asla ona vermeyeceğini söyledi.o gece boyunca ağladım ertesi gün okula gitmek üzere evden çıktım o geldi biraz konuşalım dedi ve beni kandırdı okulu astım konuştuk ağladım anlattım akşamı ettik bana sana bir soru soracağım düşün ve cevap ver dedi tamam dedim...''Benimle bir ömür geçirebilirmisin bir ömür bana katlanabileceğine eminmisin''dedi..şok oldum durdum düşündüm ben bu adamı seviyorum ve onsuz yapamam farkettim ki bir dönüm noktasındayım ''evet'' dedim öyle hissetmesem seninle olmazdım zaten dedim.O zaman gidiyoruz seni kaçırıyorum dedi, güldüm şaka yaptığını düşündüm kaçır dedim eve dönüş saatim gelmişti arabaya bindik ama ev yolunda değildik şakamı yapıyosun olmaz dedim şimdi gideyim yarın gideriz babamla konuşmam lazım dedim.Şimdi gidersen birdaha yollamazlar seni gelemezsin dedi,ne yapacağımı şaşırmıştım sevdiğim insanı kaybetmek istemiyordum kırmak istemiyordum ve herşeyi akışına bıraktım...
Sayfa 7: Adapazarında hiç bilmediğimiz biryerdeydik yanımızda dayısının oğlu vardı bidiğini iddaa ederek bizi getirdiği yerde kaybolmuştuk.
Onun eniştesiyle tanışmıştık beni çok severdi onu aradık söyledik ses kesildi telefonda sonra bir çığlık telefonu bırakmış oynuyordu sevincinden babası çok kızmıştı ama nihayetinde benim ailemin yanında almışlardı soluğu,ikna etmeleri tatlıya bağlamaları gerekiyordu.Çok korkuyordum bilmediğim bir yer, ilk defa evimden bu kadar uzaktaydım herkes yabancıydı bana o bile..
Baya bir dolaştıktan sonra bulduk gideceğimiz akrabayı ama ben o an onun kimseyi tanımadığını farkettim ben kadar yabancıydı oda insanlara.Bizi çok sıcak ve samimi bir şekilde karşıladılar,biraz rahatlamıştım ama aklım hep babamdaydı bana çok kızmışmıydı acaba.. O gece sabaha kadar uyumadım gözüme uyku girmedi bir koltukta ben diğerinde o, hayatımın anlamı sabahı ettik düşünüyorduk ne düşündüğümüzü bilemeden bir yanım büyük bir huzur yaşarken diğer bir yanım hüzün içindeydi.. Mutlu olmak neden bukadar zordu anlamak mümkün değildi. İlk defa güneşin doğuşunu izlemiştim ve bu ilkide aşkımla yaşamıştım. Sabah aldığımız haberlere göre annem beni geri çağırıyordu ama onun beni geri vermeye hiç niyeti yoktu.
Sayfa 8: Yer değiştirmemiz gerekli diyerek yola çıktık istikametimiz riva idi.. Yolda ben artık dayanamayıp sızdım bunu daha önceden düşündüğü için beni arka koltuğa oturtmuştu çok düşünceliydi rivaya gelene kadar uyumuştum ama ne uyumak bayılmışmıyım uyumuşmuyum hala bilmiyorum. Dayısının evine geldiğimizde onların birşeyden haberi yoktu, durumu anlattık telaşlandılar haliyle telefonumuz hiç susmuyordu bizimkiler ve onun ailesi artık karakoldaydı bir türlü ikna olmuyordu annem. Sonunda bize gelin dediler babasını karakolun bırakmadığını söylediler ve yola çıktık ama benim için artık geri dönüş yoktu o niyetle gitmiyordum sadece babası için bırakın demek içindi. Vardığımızda onun elini tutarak girdim karakoldan içeri kararlı olduğumu anlasınlar diye beni içeri aldılar onu dışarda bıraktılar içerde annem ve abim vardı bi de tanımadığım bir adam konuşmaya başladık beni ikna etmeye çalışıyorlardı annem ve komiser ben ona sormam gerektiğini söylüyordum o tanımadığım adamda ikide bir her lafta bak kızım diye fikir sunuyordu o karıştıkça ben daha çok sinirleniyordum. Benden sonuç alamadılar dışarı çıkardılar sonra o adam gelip aşkıma oğlum deyince başımdan aşağı kaynar sular döküldü babasıymış ve ben adama neler dedim çok utandım. Sonra ona çıkıp gidelim eyme başını dedim istersende vericekler beni sana bekleyelim dedim, sonuçta ikna olmuş olduk..
Sayfa 9: O akşam sözümüz kesildi dini nikahımız kıyıldı işi sağlama alıcaz ya nikahıda atlamadık.
Ertesi gün okulum vardı arkadaşlarım iki günde yaşadıklarıma inanamadılar ama gerçekti. Ben artık evliydim inanmak güçtü ama artık sevdiğim insan hayat arkadaşımdı belki yanlıştı yaptıklarımız ama bunun adı aşktı aşkk.
İnanamıyordum yanıma geldiğinde bana hatun diye seslendiğinde gülüyordum inanılmayacak kadar güzeldi en güzeli de bizim sevgimiz saftı tertemizdi, kaçtığımız ilk gün ben ona bir kere daha aşık olmuştum bu yüzden.. İçinde hiçbir art niyet olmayışı bana dokunmayışı beni ona bir kere daha aşık etmişti... Evet zorlu günler başlıyordu bir hafta geçmemişti ki askere gitme günü gelip çatmıştı, çok buruktu içim çok üzgündüm onsuz kalmak düşünmek bile istemediğim bir durumdu. Ama gitmek zorundaydı, gideceği günü beraber geçirdik buruk bir şekilde gitme vakti yaklaştığında konvoylar hazırdı annemlerin oraya çıkıp onlarla vedaşlaşması için yola çıktık görüşüldü ve harem otogarına doğru ilerlemeye başladık elimi sıkı sıkı tuttu ona baktığımda ağlıyordui bende ağlıyordum ama onun ağlaması içimi öyle acıtmıştı ki konuşmaya başladı sesi titreyerek ''seni önce Allaha sonra kendine emanet ediyorum'' kendine çok iyi bak aşkım dedi.
Sayfa 10: seni çok seviyorum aşkım
herşeyimsin..
hayatımsın
Sayfa 11: daha dili dönmedi, onu ağlarken görmek beni öldürdü zaten gözün arkada kalmasın gibi bişeyler söyledim sarmaş dolaş yavaş yavaş ağlaya ağlaya gittik hareme.. orada fırsat buldukça sarıldık birbirimize sanki ne kadar çok sarılırsak o kadar az özliyecek gibi hissediyorduk. Gitme vakti gelmişti,sarıldım sarıldım zor ayırdılar ve arkamda babasının olduğunu farkettim bir daha sarıldım uzun uzun ve ayrıldık, otobüse bindi asker selamını verdi gerilerdeydim beni gördü ve elini uzattı bana doğru işaret parmağı beni gösteriyordu, daha fazla dayanamadım gözyaşlarım sel oldu otobüsün hareket etmesiyle ben yerlerdeydim artık kendimi boşlukta hissediyordum. Abisi beni onun arabasına bindirdi direksiyona geçti ağlıyordum deli gibi ağlıyordum teselli etmeye çalışıyordu beni eve geldiğimde annem bu halin ne diyebildi yatağıma uzanıp ağlamaya devam ettim, sabah uyandığımda gözlerim açılmıyordu göz kapaklarım şişmişti..acemi birliği kırkbeş gün sürdü, kah arayabildi kah arayamadı günlerim telefon başında geçti bekleme diyordu aramamı bekleme öyle üzülüyordum ki bana bu lafı söylediğinde bilmiyordu. Bu günler hiçte kolay geçmemişti annemle sürekli kavga içerisindeydik askerliğin bitmesi gerektiğini söylüyordu evlenmemiz için ama öyle konuşulmamıştı karakolda söz vermişti acemi dönüşüne yapacak birşey yoktu söz vermişti..
Sayfa 12: Ben onun hayallerini yıkamazdım, benim için farketmezdi çünkü ben yine onu bekleyecektim nerde beklediğimin önemi yoktu önemli olan onsuz olmamdı ama çok buruk konuşuyodu telefonlarda bahsetmediğim halde sanki farkındaydı herşeyin..
Beklenen gün gelmişti o bana söylememişti ama hissetmiştim bugün gelecek dedim anneme ve ogünde sınavım vardı okulda bir dersten kalmıştım annem abimi yolladı benimle kaçarız diye korktu çok sıkıştırmıştı beni onun yokluğu boyunca...
okula geldim ve sınava girdim ama ne yazdım ne çizdim hiç farkında değilim o kadar heyecanlıydım içim kıpır kıpırdı ölüyordum gelecek diye hemen çıktım sınavdan abim bekliyordu kapıda ve arabasını gördüm o meşhur orta okul arkadaşımız hasan ki hiç bizi yanlız bırakmadı onun arabasıyla gelmişti nerde dedim kim nerde yok filan dedi ama biliyorum geldi dedim beni onun yanına götürmek istedi ama abim bırakmadı.
Planı tutmamıştı eminim romantik bir ortam yapmak istedi ama olmadı, durağa gittik birazdan araba tekrar geldi ve o indi arabadan koştum sarıldık sarıldık öyle özlemişim ki dünyalar benimdi...O AN O KOLLARDA ÖLEBİLİRDİMM..
Abim beni bırakmadı annem eve bekliyor dedi onun bırakmasına da izin vermedi ben peşinizden gelicem dedi oda ve ayrıldık, sevinçten ölüyordum gelmişti ve bütün dertler bitmişti sanki gün izni olduğu o an umrumda bile değildi.
Sayfa 13: Gelmişti ya önemli olan buydu.. Eve gittim annem kötü kötü bakıyordu sevincimden anlamıştı geldiğini, geldimi dedi geldi dedim birazdan geleceğini söyledim beni onunla yollamayacağını söyledi oturun burda konuşun ne konuşacaksanız dedi tabi sinirim bozuldu biraz ama yinede mutluydum hiç gelmesin de diyebilirdi.Birazdan geldi annemin babamın elini öptü ve biraz dolaşabilirmiyiz dedi. Babam gitsinler bırak dedi anneme annemde olur dedi, şok oldum bana gelince beni çıldırtıp ona bişey diyememişti. Ben anneme kaçmak filan yok diye söz vermiştim ve kimliğimi anneme bırakmıştım daha önceden çünkü öyle bir niyetim yoktu. Evden çıktık ama o çok farklıydı sinirli üzgün kızgın bir tuhaftı her zaman geldiğimiz deniz kenarına getirdi beni konuşmaya başladık. Herşeyi anlatmıştı ailesi askerlik bitince evlenme fikri onu deli etmişti konuştum anlattım olmadı tartıştık bağırıştık ne dediysem yüzünü güldüremedim. Sonra onların evine gittik ailesiyle görüştüm yavaş yavaş eve gitme vaktim yaklaşıyordu ama o bana hiç sormadan ben yasemini evine bırakayım dedi annesine vedalaştık çıktık evden, bakkalı olan ablasına uğradık meşhur enişteside oradaydı bi kaçma muhabbeti döndü arabaları saydık orda falan gülerek tabi şakaydı.. Oradan da çıktık artık beni eve bıracaktı ama diğer yöne döndüğünde benim içimi bir korku aldı, ne yapıyorsun dedim
Sayfa 14: nereye gidiyoruz. Kaçırıyorum seni kendi ellerimle geri veremem seni bana vermiyecekler dedi saçmalama önce konuş vermezlerse ben zaten gelirim seninle dedim ne dediysem ikna edemedim ama çok kızmıştım ben aileme karşı yalancı durumuna düşmüştüm söz vermiştim kaçmayacağım diye bağırdım, kızdım ne dedimse olmadı geri dönmedi. Dayısının evinde aldık soluğu yani riva da, kapılarını çaldık ooo yiğenim hoş geldiniz diye karşıladılar bizi çok şaşırdık tabi birazdan anladıkki onlara oturmaya geldiğimizi zannettiler durumu anlattık bir telaş aldı yine insanları telefonlar yağmaya başladı herkes yine annemlerde ikna çabalarında ama bu sefer olay büyüdü ilkinde benim akrabalarım duymamıştı bu sefer herkes toplanmış dayımlar teyzemler iki sülale kapışıyorlarmış çok korktum dönüş yolu kalmamıştı onu anladım ben çağırsalarda geri dönmem dedim ona oda yok zaten bırakmam bu sefer dedi.. Yanına gittiğimiz dayıda eşiyle beraber gitti annemlerin yanına bir iki saat sonra geldiler ve annemin beni çağırdığını kendi rızamla mı gittiğimi soracağını söylediler, dönüp ona baktım ne olcak şimdi dedim ne yapıcam ben cevap yoktu yola çıktık elele arka koltukta oturuyorduk ne diyeceğimi soramadı bende söylemedim zorlamıştı çok zor durumdaydım ama geri dönmeyi hiç düşünmemiştim bunu ona söylememiştim de. Kaçınılmaz sona gelmiştik kapıda durduk arabadan indik
Sayfa 15: elini tuttum yine kapının önü ev tıklım tıklım doluydu insanların önünden geçerken hayal meyal seçiyordum bazı yüzleri çok korkuyordum ama çok cesaretli tavırlar sergiliyordum eve girecekken onu içeri almadı teyzemler o kapıda annesinin önüne çökmüş ve bitti daha gelmez diye ağlamaya başlamış (bu tüyo annesinden) beni yatak odasına götürdüler odaya girdiğimde annem tek başına oturuyordu ve ağlıyordu onu öyle görünce çok üzüldüm. Karşısına geçtim oturdum konuştu biraz dinledim en son lafı gitsin altı ay sonra izine geldiğinde evlenin dedi, anladım ki artık olay iki ailenin inatlaşmasına dönüyordu anne yapamam ben onu seviyorum bunu ona yapıp bir daha onun yüzüne bakamam dedim, ısrar ediyordu ne yapacağımı şaşırmıştım nasıl çıkacaktım ordan sürekli bunu düşünüyordum. En sonunda annem gideceksen çık git dediği gibi fırladım yerimden salonu hızla geçtim kiseye yakalanmamam gerekiyordu yakalayan bırakmayacaktı çünkü dış kapıda onu gördüm yanından geçtim terliklerimi al dedim arabaya doğru koşmaya başladım geldi arabayı açtı bindim kapıyı kitledim. Ne oldu dedi ağlıyordum sarıldı ablam teyzemler geldi cama vurup ağızlarına geleni saydılar babanı gör dediler numaraydı insem döve söve içeri alıcaklardı beni inmedim gidin diye bağırdım dayı geldi gidelim diye bağırdım yola çıktık öyle ağlıyordum ki evimden bu şekilde ayrılmak,
Sayfa 16: öyle zoruma gitmiştiki sarıldım onun evine gidene kadar ağ ladım. Kapılarına geldik arabadan inmedik o rivaya gidelim bu akşam dedi. Bu konu konuşulacaktı ve ben daha çok ağlıcam diye korkmuştu, babası geldi beni indirdi arabadan alnımdan öptü beni.. yaptığın çok cesaret gerektiren birşey ben bu yaşta yapamazdım diyip sarıldı ben ağlıyordum hala gidin dedi bu akşam kafanızı dinleyin...
Rivaya geldiğimizde biraz daha iyiydim oturduk sohbetler edildi yatma vakti gelmişti yenge bize birer yatak açtı karşılıklı yattık konuşuyorduk yattığımız yerden off bu böyle olmayacak dedi geldi yanıma yattı sarıldık ağladım sarıldım ağladım sarıldım uyumuşuz...
Ertesi gün beykoza doğru gelirken onun telefonu çaldı arayan annemdi, şaşırdık bizi çağırıyordu biraz düşündük yapacak bişey yoktu kalktık gittik teyzem beni ayrı bir odaya aldı annem onunla konuşmak istedi yarım saat konuştular yaklaşık olarak, odadan çıktılar annem yanıma geldi elini uzattı öptüm sarıldık kimliğimi verdi bana çok mutlu olmuştum eve girmeden kapıda babama sarılıp öpmüştüm o bana kızgın değildi zaten bunu biliyordum annemlede barışınca dünyanın en mutlu insanı olmuştum..Düğün hazırlıkları başladı herkes heyecanla koşuşturuyordu bizim tek derdimiz biraz daha fazla birlikte vakit geçirmekti umrumuzda bile değildi düğün artık beraberdik ..

Sayfa 17: önemli olan buydu, ailesi hiçbirşeyimi eksik etmedi herşey dört dörtlüktü mükemmeldi. Düğün günü çok heyecanlanmıştım yinede kuaför çıkışı arabaya bindim o beni hiç daha önce şık makyajlı görmemişti bana baktı çook güzel olmuşsun dedi gözlerini benden alamıyordu dalga bile geçmişlerdi önüne bak diye..annemlerin elini öpmeye gittik beni gelinlikle görmelerini istedim ellerini öptüm resim çekildik biraz ağlaştık ve yanlarından ayrıldık düğünüme ailemden gelen yoktu içim buruktu ama kimseye ısrar etmedim. Bu kadarı bile yeterliydi barışmamız en önemlisiydi..
Ve ilk dansımız (ben sensiz cennette yaşamaktansa senle cehennemde yanmak isterim kalbim senin için atmayacaksa bir ömür gönülsüz kalmak isterim).. Çok mutluydum herşey hayallerimdeki gibiydi inanılmayacak kadar güzeldi evliydik artık ben onundum o benimdi herşey çook güzeldi ...
Sayfa 18: SENSİZ BEN NEFES ALAMAM
BURALARDA HİÇ DURAMAM
TEK BAŞINA YANLIZ KALAMAM
SENİN KOKUNU ÖZLERİM
HEP YOLLARINI GÖZLERİM
GÖTÜR BENİ GİTTİĞİN YERE..
Sayfa 19: BUNDAN SONRAKİ HAYATIM ONUN YOLUNU BEKLEMEKLE GEÇTİ. .. TARİHİNDE EVLENDİK... TARİHİNDE ONU ASKERE YOLLADIM GÜN DAHA YOLUNU BEKLEDİM HER GECE AĞLADIM HER GECE SABAHLARA KADAR - - NÖBETLERİ TUTTUM ONUNLA.. HERŞEY ÇOK ZORDU ..
AMA BEKLENEN GÜN GELECEKTİ VE BUNUN İÇİN ÇEKİLEN ÇİLE KUTSALDI ÖYLE DERDİ BANA..
VE OGÜN GELDİ ARTIK AYRILMAMAK ÜZERE BERABERDİK BUNA ALIŞMAYA ÇALIŞMAK BİLE GÜZELDİ SENELİK EVLİYDİM AMA BEKARDIMDA ARTIK HEPSİ GERİDE KALMIŞTI MUTLU OLMANIN ZAMANI GELMİŞTİ BURUK SEVİNÇLER YAŞAMAYACAKTIK ARTIK..
Sayfa 20: SONRA NE Mİ OLDU
EVLİ MUTLU ÇOCUKLU OLDUK
UFUK
UMUTZAL
Sayfa 21: ..
..
HAYATIM ÇOCUKLARIMLA BERABER DAHA ÇOK ANLAM KAZANDI...DÜNYAMDAKİ EN DEĞERLİ VARLIKLARIM BENİM,
SİZLERİ ÇOK SEVİYORUM..
Sayfa 22: DÜNYANIN EN GÜZEL EN DEĞERLİ VARLIKLARISINIZ İYİ Kİ BENİM ÇOCUKLARIMSINIZ CANLARIM BENİM SİZİ ÇOK SEVİYORUM..
Sayfa 23: ERİŞİLMEZ BİRİSİN
RAHATSIN NEŞELİSİN
DOĞACAK GÜNEŞ GİBİSİN
AŞKIMIN GÜNEŞİSİN
LANET OLSUN NE OLDU BİZE
AYIRDI BİZİ GÜÇSÜZ BİR PENÇE
KIYDILAR BİZE İKİMİZE
YAŞARIM SANDILAR BENİ HERHALDE
AYIRMAK İSTEYENLER UTANSIN
SEVGİYİ KÖTÜ BİLENLER HORLANSIN
AŞKIMIZ HİÇ BİTMESİN
NE OLURSA OLSUN AYRILMAYALIM



Her şey bu şiirle başladı yazmasam bu kitaba olmazdı diye düşünüyorum yaşıma rağmen iyi yazmışım ama :))
Arka kapak: VE AŞKIMM.. SENİNLE YAŞADIĞIM HİÇ BİR ŞEYDEN PİŞMAN DEĞİLİM ASLA DA OLMAYACAĞIM SENİ ÇOK SEVİYORUM VE HEP SEVECEĞİM SEN BENİM HAYATIMIN ANLAMI SEVDİĞİM AŞKIM SEVGİLİM HERŞEYİMSİN BUNU ASLA UNUTMA..
SENİ SEVİYORUM