annecim

Ön kapak: Gönlümüzün
Sultanına...
Sayfa 2: Annem, sen benim çocuk kalabilmem için en güzel sebepsin.
Sayfa 3: Gecenin bir yarısı aglama sesiyle sıcacık yatağından kalkan ve bundan asla şikayet etmeyensin
Sayfa 4: Bizi dünyadaki tüm kötülüklere karşı koruyabilecek kadar güçlü olansın.
Sayfa 5: SIKILDIIIMM !
Tanıdığımız ve tanıyabileceğimiz en sabırlı insansın :)
Sayfa 6: Hiç usanmadan her gün aynı uyarıları tekrarlayansın :)
Odanı topla !
Ayağına çorap giy.
Anahtarını al.
O ayakkabılarla içeri girme.
Sayfa 7: Evimizin kaybolan eşyalardan sorumlu bakanısın :)
Anneeee !
Telefonum yok :(
Sayfa 8: Anneciğim,
Bazı cümlelerim klişe olacak belki, çok bilindik, çok aşındırılmış olacak, ama sana yazıldıklarında, sana söylendiklerinde benim için bambaşka anlamlar kazanıyor bütün hepsi, inan bana.
Bana kötü bir şey olduğunda benden çok üzüldün çoğu zaman. Geceleri kontrol edip üstümü örttün, öptün yanaklarımdan ben farketmesem de. İşler yolunda gitmediğinde ömrüm boyunca kimsede bulamayacağım teselli için sana koştum hep, sen de tam da anne gibi, can gibi sarıp sarmaladın beni.
Yol ayrımlarımda bazen anlamasan da çoğu kez destekledin verdiğim kararı, 'sen benim her şeyimsin, sen birçok şeyden daha önemlisin benim için' dedin. Hep rahat ettirmeye çalıştın beni ben çoğu zaman bir şeylerden şikayet etsem de. Bir şikayetim bitti, öbürü başladı çoğu kez. annelik sabrı bu olmalıydı, gerçek sabrın tanımı bu olmalıydı işte.
Kimi zaman tartıştık, fikir ayrılığına düştüğümüz oldu seninle. hiçbir zaman kıyamadın bana. 'sağlığı yerinde mi, iyi mi, canı sıkkın mı' diye içinden geçirdiğini hep biliyordum çünkü. dualarındaydım, düşlerinde ve düşüncelerinde...
Anne kelimesini her zaman çok sevdim, bol bol kullandım. Anne diyebileceğin biri olması, seni canından çok sevmesi, gözünden sakınması... Anne, benim için bunların hepsi ve daha fazlasıydı. hala da öyle.
Teşekkürlerin en fazlası, en samimisi sana gelsin, bana insan olmayı öğrettiğin ve hala da öğretmeye devam ettiğin için. umarım senin istediğin gibi bir evlat olurum ve seni üzmem.
Seni çok seviyorum, annelerin en biriciği
Sayfa 9: Kendinden çok bizi düşünensin.
Acaba karnı tok mu ?
Üşüyor mudur ?
Sesi de kötü geliyordu...
Sayfa 10: Bu sefer hasta olursanız bakmayacağım deyip ilk hapşuruktan sonra bitki çaylarına boğansın :)
Hapşuuu ! ..
Sayfa 11: Annem, canım, bitanem, aşkım, neşe kaynağım...

Seni nasıl sevdiğimi anlatamam çünkü sen beni doğuran, büyüten, her sıkıntıma katlanan, dinleyen, sırlarımı paylaşabileceğim ve yalnız bırakmayacağına inandığım insansin.

Ömrüm boyunca hep mutlu olman için, kimsenin seni üzmemesi için (ben de dahil :) ) uğraşacağıma söz veriyorum.

İyi ki doğdun

İyi ki annemsin

Allah sana hayırlı, uzun, bizli ömür versin !
Sayfa 12: Alıp başımı gidicem sonra ne haliniz varsa görün derken mutfakta yemek pişirmeye devam edensin.
Sayfa 13: Sen en iyisini yaparsın
Kendime inancımı yitirdiğimde yüreklendirensin.
Sayfa 14: Ne olursa olsun beni affedip sevgiyle kucaklayansın.