BURAYA KADAR! Sevgilisiz bir insan olarak benim de 14 Şubat için diyeceklerim var:
Sevgili sevgilililer; sizin o gün için heyecanınız beni zerrece ilgilendirmiyor. Ama çok bunalttığı kesin! Yılbaşı kutlandıktan sonraa hoppaaaa her yerde bas bas bu gün konuşuluyor. İnternet sitelerinde ışıl ışıl reklamları dönüyor, kırmızı kıyafetler, kalpli pastalar, kutlanacak romantik mekanlar, alınacak hediyeler… Her yerdeler! O kadar ki 14 Şubat için bir program yapma ihtiyacı duyuyorum. (toplum baskısı)
Mümkünse ücretsiz, arkadaşlık sitelerinde yalnızlığımı gidermeme, chat sitelerinde tanımadığım insanlarla 15 Şubat’a kadar lak lak etmeme, tanışma sitelerine bakınmama, hiç kimsem yokmuş gibi reel arkadaş arayanlar grubuna kendimi dahil etmeme, google’a erkek arkadaş arıyorum yazıp kendimi tuhaf hissetmeme ya da yorganı başıma çekip tüm gün uyumama gerek yok. Bana arkadaşlarım lazım! Alo, sevgilisiz arkadaş bulma hattı mı? Buna gerek yok: Sevgilisi olmayan kız arkadaş aramama hiiiiç gerek yok: En yakın arkadaşlarım sevgilisiz zaten! O ‘harika’ geceyi birlikte geçireceğiz: Dul bayanlar gibi kara giyinip romantik komedi filmleri izleyip ağlaya ağlaya çikolata da yemeyeceğiz üstelik. SİZDEN KORKMUYORUZ AŞK BÖCEKLERİ! Biz karadullar da gayet mutlu olacağız.
Önce tüm 14 Şubat reklamlarına tıkladık: Bakalım bizim bilmediğimiz tür olan sevgililer ne yer, ne içer, ne düşünürler. Hımm, önce bir mekan ayarladık: Sevgililer gününde romantik müzikler çalan, mıç mıç öpüşen ve dans eden çiftlerle dolu bir lokantada biz dört olgun bayan da olacağız. Varan bir! Bu yetmez. Hem oraya korkusuzca geleceğiz hem de göz kamaştıracağız. Bu yüzden alışverişe çıktık: Konsept nedir? Kırmızı! Tamamdır. Dördümüz de kırmızı giymeye karar verdik. Birimiz pullu, birimiz sade, birimiz ışıltılı, birimiz uzun bir elbise… Sonra geldi sıra hediye almaya. Sevgililer gününde en yakın arkadaşlarınıza ne alırdınız? Önce kalpli kupa almayı düşündüm, sonra çok klasik geldi, 3üne birden kupa mı alacaktım yani? I-ıh. Yüzük? (Hımm gereksiz üzüntü sebebi) Çikolata? (Onu hediyeden saymam, o her an hayatımızda zaten) Ayakkabı? (Müthiş, ama bütçem elvermez ki!) Sonra o reklamları gördüm: SEVGİLİ KİTABI! Hemen hemen her gün görüp çok sevimli olduğunu düşündüğüm bu kitap harika bir hediye olabilirdi. Üç arkadaşım için de kitap olmak üzere ayrı ayrı hikayeler yazdım. Yetmedi üç tane daha yazdım: Çünkü benim arkadaşlarımdan başka üç sevgilim daha vardı: Annem babam ve kardeşim.
Sevgili kitaplarım elime geçti. Maalesef anneme yakalandım ama iyi oldu o da babam için sevgili kitabı almaya karar verdi.
Ve şimdi sevgili sevgilililer, 14 Şubat’a ben de hazırım. Hem de sanırım, mutluyum 🙂
