Dokuz

Sayfa 2:

Gizli Miras Romanın Yazarı Ahmet KARAYÜNden
DOKUZ Yakında Tüm Kitaplıklarda

Sayfa 3: Kalbindeki aşkımdan rengini alan bu siyah güllerin yalnızca bir matem çiçeği oluvermesi ne acı değil mi? Oysaki senin ellerinden almayı dilediğim bu güllerin aşkımızın nişanesi, mutluluğumuzun mührü olmasını isterdim.
Sayfa 4: Ahmet KARAYÜNün DOKUZ adlı romanından.



...Kanıyorum bak, her yanım kızıl kan içinde.

Kanıyorum gördüğüm o düşe hemen, her seferinde.

Oysa hiç kanamıyorum o eşsiz gülüşüne.

Ne kanmak düşlerime ne kandırmak kendimi ne de kana kana doymak sana Eviriyorum, çeviriyorum koskoca bir hiçlik elimde...



***

Sayfa 5: Süveyda diye mırıldandı. Demek ki kalbine koskoca dokuz yıldan sonra soktun beni. Benim siyah gül tutkumun Süveyda olduğunu anlaman için koskoca yıl geçmesi mi gerekliydi? Evlenmemizin üzerinden çok da zaman geçmeden evvel anlamıştım gerçek aşkın ne olduğundan habersizliğini. Evlenmeden önce kalbinde gördüğüm o küçük siyah noktayı büyütmeni, beni oraya koymanı bekledim hep.